Bu haftaki blog makalemızda kıç baş parmağında sık görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çtuzakışmaları ile inceleyeceğiz. Kıç anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun öteki bölgelerine nazaran elan muhtelitşıktır. Başinç ise ayağın hem yeterince kıpırdak olan kısmıdır hem de yere taşıma edilen kuvvetin devran devran %90’ına derece olan kısmınü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Başparmakta yaşanan her türlü hastalık, günce dirim kalitesinde ağırbaşlı bozukluğa hız harisabilir. Halluks Valgus; günümüzde giderek artan bir sıklıkla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini ileri derecede kısıtlayan, ayağın estetik görünümünü bozan, balkılı ve iveğen bir kıç sarrafiyeparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster tarafından tanılamamlanmış ve bir numara parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, lügat mealı itibariyle kıç sarrafiyeparmağının dışa açılanması olarak nitelendirilmesine karşın kompleks bir deformitedir. Ayakta mevcut çeşitli patolojileri de muhtevaermektedir. Başparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize fail ve motor nüfuz sağlayıcı bir saf intrensek sandık mevla olması sebebi ile özel bir eklemdir. Bir numara parmağın kıç mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli abra haiz binasıdır ve yürüme sırasında optimal desteği sağlamlayabilmesi bir numara parmağın kinematiğine bağlıdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Kıç, evrimsel tebeddülat sırasında omurga fonksiyonu olan kavrama kabiliyetinin çoğunu yitirmiştir. Fakat bu tebeddülat sonucunda dahi adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime mevla olarak kalıktır. Antagonisti (bir kasın zıt maslahatlevini gören kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, sıklıkla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki asliye nedenin ayakkabı tuzakışkanlığı olduğunu destekleyen bir çatlakştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda normal nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda peşış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu büyüklükın % 1,9 civarında olduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin sağlam çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine imanılmaktadır. Fakat genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Tabanğın pronasyonuna ve kıç ön kısmınün abduksiyonuna münasebet olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun öteki intrensek sebepleri ortada aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar gibi nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit gibi romatizmal hastalıklar, antrparantez sarrafiyeparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili gibi elan seyrek göru¨nen durumlar da skorlabilir. Bazı çatlakştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok elan sık görünmesine uyanıklık çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin genetik geçişten çok hanımefendilerin erkeklere nazaran elan çokça sivri uçlu daraç, topuklu ayakkabı giymeleri başüstüneğu düşünülmektedir.